شاید اولین چیزی که با شنیدن کلمه تدریس به ذهن خطور می کند، معلمی است که سر کلاس درس روی سن کلاس قدم زنان در حال گفتن درس جدید است و دانش آموزان مشتاقانه در حال نوشتن هستند... این نوع تدریس موسوم به تدریس سنتی یا سخنرانی یا خطابه قدیمی ترین نوع تدریس در کلاس درس است. امروزه در نظام های آموزشی پیشرفته جهان شاهد این هستیم که دیگر این روش منسوخ شده البته این بدان معنی نیست که از آن استفاده نمی شود. بی شک سخنرانی نیز در لابه لای روش های دیگر استفاده می شود. لازم به ذکر است که تدریس فقط انتقال اطلاعات جدید نیست. اگر بخواهیم از بند معنای لغوی تدریس رها شویم و معنای عملی آن را بیابیم در واقع تدریس همان تعلیم و تربیت است. یعنی تعلیم در کنار تربیت ( جهت اطلاعات بیشتر به مطلب تعلیم و تربیت مراجعه کنید).
با این حال این وظیفه بر عهده معلم است که با روش های نوین تدریس آشنایی یابد. منظور از روش های نوین تدریس همان روش های فعال تدریس اعم از بارش مغزی، جورچین، بحث گروهی و ... است که بیان شرح آنها اضافه کاری و دوباره کاری است چرا که اکثر معلمان با اسامی آنها آشنایی دارند.
نکته حائز اهمیت در تدریس نوین، نحوه استفاده به جا از روش های نوین تدریس در کنار روانشناسی دقیق کودک و شناسایی ویژگی ها و نیازهای او می باشد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر، پست های بعدی ما را که به صورت تخصصی به بررسی این موارد پرداخته خواهد شد دنبال فرمایید. با تشکر
